Klej topliwy, będąc materiałem bardzo wrażliwym na temperaturę, przechodzi poważny test swojej wewnętrznej struktury, gdy jest narażony na ekstremalne ciepło Bliskiego Wschodu. Zrozumienie tych "reakcji na stres termiczny" jest pierwszym krokiem do zapewnienia stabilności ich działania.

1. Utrata postaci fizycznej: Z ciała stałego do "miękkiego błota"
Podstawą klejów topliwych jest ich termoplastyczność. Gdy temperatura otoczenia stale przekracza ich temperaturę mięknienia (szczególnie wewnątrz zamkniętych pojemników transportowych, gdzie temperatury mogą przekraczać 70°C), rodzaje takie jak EVA i PSA zaczynają mięknąć, tracąc swoją stałą postać. Powoduje to wyginanie się sztyftów kleju i łączenie się granulek w twarde grudki. To nie tylko paraliżuje automatyczne systemy podawania, ale także utrudnia późniejszą obróbkę.

2. "Przedwczesne starzenie" właściwości chemicznych: Nawałnica termo-oksydacji
Utrzymujące się wysokie temperatury działają jak przyspieszony test starzenia, wyzwalając i przyspieszając reakcje utleniania w cząsteczkach kleju. Najbardziej widoczną manifestacją jest żółknięcie lub ciemnienie kleju. Co ważniejsze, to utlenianie uszkadza kluczowe właściwości, takie jak początkowa lepkość, siła trzymania i spójność.

3. "Fatalna wada" PUR: Prereakcja w cieple i wilgoci
W przypadku chemicznie sieciującego PUR (poliuretan reaktywny), ciepło przynosi nie tylko energię cieplną, ale także wzmożone zagrożenie wilgocią. Wysokie temperatury drastycznie zwiększają aktywność śladowej wilgoci w opakowaniu. Ta wilgoć prereaguje z aktywnymi grupami izocyjanianowymi (-NCO) PUR. Konsekwencją jest to, że gdy klienci używają produktu w normalnych warunkach, czas przydatności PUR jest znacznie skrócony, a jego ostateczna wytrzymałość wiązania i wytrzymałość są osłabione—jego działanie jest obniżone jeszcze przed użyciem.

4. "Niewidzialne zapadanie się" PSA: Utrata wytrzymałości spójności
Działanie klejów wrażliwych na nacisk (PSA) opiera się na równowadze między lepkością, elastycznością i wytrzymałością spójności. Wysokie temperatury znacznie zmniejszają tę wytrzymałość spójności, powodując, że klej doświadcza "płynięcia na zimno" pod wpływem ciągłego nacisku (np. stosy rolek)—powoli deformując się i przesuwając jak krówka, ostatecznie prowadząc do uszkodzenia kleju lub pozostałości.